ZAMKNIJ  X

Uwaga: Wczytanie pojedynczego modelu 3D z teksturami może wykorzystać ponad 10 MB transferu danych.
Strona używa plików cookies w celach reklamowych, analitycznych (statystyka) oraz w celu informowania o plikach cookies.


Dziewczyna z mangustą

Autor: Melchior Zapolnik

Rok wystawienia: 1977


Rozmiar modelu:  11.7 MB,
rozmiar tekstury:  0.9 MB,
razem:  12.6 MB.

Online3DViewer od kovacsv.



Opis


Rzeźba autorstwa Melchiora Zapolnika z 1977 roku (BUŁŁO 2014) znajduje się przy ulicy Piastowskiej 21. Obiekt ten jest często dewastowany poprzez malowanie i oklejanie jego powierzchni. W miejscach, gdzie farba się złuszczyła, widać, że rzeźba była wiele razy malowana na różne odcienie. Wierzchnia warstwa białej farby jest lekko połyskująca, aczkolwiek widoczne są na niej ciemne zacieki. Należy też dodać, iż obiekt ten jest lekki i niestabilny, przez co może się przemieszczać (drgać) od wiatru. W jego okolicy znajduje się też dużo drzew, które mogą potencjalnie blokować dostęp światła słonecznego. Pomierzona wysokość rzeźby od gruntu to 2,37 metra, szerokość włosów 1,20 metra.

Powyższy model wykazuje już stan archiwalny rzeźby. W roku 2024 rzeźba została poddana gruntownej konserwacji i restauracji. Konserwacja została przeprowadzona przez Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział Koszalin dzięki dofinansowaniu ze środków programu własnego Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku pn. Rzeźba w przestrzeni publicznej dla Niepodległej - 2024 pochodzących z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.










O modelu


Skaningu laserowego dokonano dnia 26.07.2013. Na jego podstawie stworzono model 3D w programie CloudCompare przy wykorzystaniu metody Poissona. Następnie model został zoptymalizowany w programie Instant Meshes. W kolejnym kroku w programie Agisoft Photoscan na model nałożono tekstury pozyskane ze zdjęć z dnia 5.04.2014.

Drgania rzeźby wpłynęły negatywnie na jakość rekonstrukcji i stworzyły problemy przy łączeniu punktów pozyskanych z różnych stanowisk. Ponadto małe rośliny u dołu rzeźby przysłoniły jej część tworząc puste pola przy rekonstrukcji. Mimo wszystko jakość szczegółów modelu jest wizualnie dobra. Ukazany model nie jest ostateczny i wymaga poprawek chociażby tekstury.

Ponieważ nie wspieram bezmyślnej dewastacji, zwłaszcza tej prymitywnego poziomu, z tektury ocenzurowałem efekt wandalizmu w postaci wulgaryzmów oraz symboli fallicznych.


Źródła


  1. BUŁŁO, P., (2014): Pomniki Koszalina – historia w kamieniu wyryta. (dostęp 14.10.2014).
  2. SCHMIDT, A., (2014): Porównanie metody Dense-Stereo-Matchingu ze skaningiem laserowym na wybranych rzeźbach i pomnikach, Politechnika Koszalińska.